Είστε εδώ
Αρχική σελίδα / Νέα / Νότιο Σουδάν: Έξαρση του παιδικού υποσιτισμού λόγω των συνεχιζόμενων συγκρούσεων
Άντρες, γυναίκες και παιδιά αναγκάζονται συχνά να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να γλιτώσουν από τις συγκρούσεις, ενώ αγωνίζονται για να έχουν πρόσβαση στα στοιχειώδη, όπως τρόφιμα, νερό και φροντίδα υγείας.
Φεβρουάριος 2017 – Οι συνεχιζόμενες συγκρούσεις στις επαρχίες Μαγιεντίτ (Mayendit) και Λεέρ (Leer) του Νότιου Σουδάν έχουν πολύ σοβαρές επιπτώσεις στον τοπικό πληθυσμό, ανακοίνωσε η διεθνής ιατρική οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα (Médecins Sans Frontières/MSF). Άντρες, γυναίκες και παιδιά αναγκάζονται συχνά να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να γλιτώσουν από τις συγκρούσεις, ενώ αγωνίζονται για να έχουν πρόσβαση στα στοιχειώδη, όπως τρόφιμα, νερό και φροντίδα υγείας. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα κατέγραψαν εξαιρετικά υψηλά ποσοστά υποσιτισμού ανάμεσα στα παιδιά και για αυτό το λόγο ξεκίνησαν επείγουσα παρέμβαση για την περίθαλψή τους.
«Η ακραία βία έχει σοβαρό αντίκτυπο σε βασικές ανάγκες χιλιάδων ανθρώπων, όπως ασφαλές πόσιμο νερό, στέγαση και φροντίδα υγείας» αναφέρει ο συντονιστής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα Νίκολας Πεϊσέλ (Nicolas Peissel). «Οι άνθρωποι έχουν χάσει τα πάντα. Καθημερινά αγωνίζονται κυριολεκτικά για την επιβίωση τους».
Τον περασμένο Ιανουάριο, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα κατέγραψαν πολύ υψηλά ποσοστά υποσιτισμού στα παιδιά στις περιοχές Νταμπλουάλ (Dablual) και Μιρνιγιάλ (Mirniyal), στο βόρειο τμήμα της επαρχίας Μαγιεντίτ (Mayendit). Διαπίστωσαν ότι το 25% των παιδιών κάτω των 5 ετών είχε υποσιτισμό, ενώ το 8,1% των παιδιών κάτω των 5 ετών είχε οξύ υποσιτισμό. «Αυτό σημαίνει ότι το ένα τέταρτο των παιδιών που εξετάσαμε στις κλινικές μας ήταν υποσιτισμένα και σχεδόν το ένα στα δέκα βρίσκονταν σε σοβαρή κατάσταση» λέει ο Πεϊσέλ. «Oι αριθμοί αυτοί είναι εξαιρετικά ανησυχητικοί».
Για την αντιμετώπιση της κατάστασης, την περασμένη εβδομάδα οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα διεύρυναν τις υπηρεσίες των κινητών ιατρικών μονάδων τους προκειμένου να παρέχουν και περίθαλψη για τον υποσιτισμό.
Η εξαιρετική ανασφάλεια που επικρατεί στην περιοχή προς το παρόν, καθιστά αδύνατο για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα να ανοίξουν ένα νοσοκομείο ή ακόμη και να παραπέμψουν ασθενείς σε μια άλλη δομή υγείας, καθώς κάτι τέτοιο θα έθετε σε κίνδυνο τόσο τους ασθενείς όσο και το ιατρικό προσωπικό. Κάτω από τέτοιες ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, η παροχή ιατρικής φροντίδας είναι πολύ δύσκολη, για τον πρόσθετο λόγο ότι οι άνθρωποι μετακινούνται διαρκώς από το ένα μέρος στο άλλο σε αναζήτηση ασφάλειας.
Η Νιαγιολάχ (Nyayolah) επισκέφθηκε μια από τις κλινικές των Γιατρών Χωρίς Σύνορα με τα υποσιτισμένα δίδυμά της, ηλικίας μόλις ενός έτους. «Τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο αναγκαστήκαμε τρεις φορές να φύγουμε από το χωριό μας για να κρυφτούμε στην ύπαιθρο», λέει η ίδια. «Μόλις ακούγαμε τα στρατιωτικά οχήματα και τα τανκς, παίρναμε ό,τι μπορούσαμε και φεύγαμε τρέχοντας. Οι ένοπλοι μάς πυροβολούσαν και λεηλατούσαν τα σπίτια μας. Έτρεχα με τα δίδυμα στα χέρια, ενώ η τετράχρονη κόρη μου έτρεχε κι αυτή δίπλα μου. Μερικές φορές βλέπαμε ανθρώπους που χτυπήθηκαν από σφαίρες να πέφτουν στο έδαφος καθώς έτρεχαν, ενώ άλλοι πετούσαν όλα τους τα υπάρχοντα επειδή δεν μπορούσαν να τρέξουν αρκετά γρήγορα. Κρυβόμασταν στην ύπαιθρο μέχρι να πέσει η νύχτα και επιστρέφαμε όταν έφευγαν οι στρατιώτες. Κάθε φορά που γινόταν αυτό, έλειπαν όλο και περισσότερα πράγματα από τα σπίτια μας. Πρώτα εξαφανίστηκαν οι αγελάδες, οι κατσίκες και οι κότες μας, έπειτα οι σοδειές μας, και τέλος τα σπίτια μας λεηλατήθηκαν και κάηκαν».
Λίγες εβδομάδες αργότερα, η οικογένεια της Νιαγιολάχ πήρε την απόφαση να αφήσει το σπίτι της και να αναζητήσει καταφύγιο σε ένα νησί στην περιοχή των ελών. Στις 17 ώρες του ταξιδιού, έπιναν νερό από τα έλη και έτρωγαν από τα λιγοστά τρόφιμα που είχαν μπορέσει να πάρουν μαζί τους.
«Οι άνθρωποι μετακινούνται επειδή προσπαθούν διαρκώς να γλιτώσουν από τη βία, αναζητούν ένα ασφαλές καταφύγιο για τις οικογένειές τους ή απλώς αναζητούν τρόφιμα», σημειώνει ο Πεϊσέλ. «Εάν μάθουν για μια διανομή τροφίμων, για παράδειγμα, θα κινηθούν προς εκείνη την κατεύθυνση. Επομένως, πρέπει να προσαρμόζουμε διαρκώς τις ιατρικές δραστηριότητές μας στις μετακινήσεις του πληθυσμού».
Οι προοπτικές για τους επόμενους μήνες είναι ζοφερές, σύμφωνα με τον συντονιστή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Η συνεχιζόμενη εποχή της ξηρασίας πιθανότατα θα κάνει ακόμη πιο δύσκολη την εξεύρεση τροφίμων. «Εάν οι άνθρωποι δεν μπορούν να βρουν ένα ασφαλές μέρος για να μείνουν, με επαρκή πρόσβαση σε πόσιμο νερό, τρόφιμα, στέγη και φροντίδα υγείας, είναι εξαιρετικά απίθανο να υπάρξει κάποια βελτίωση γι' αυτούς και τις οικογένειές τους».
